weer orka's en andere dieren

Er zijn wat zaken die nog niet zo goed gaan. Ik irriteer me soms aan het feit dat het personeel in het hotel waar ik slaap geen woord Engels spreekt en ook het auto rijden is nog steeds niet om over naar huis te schrijven. Daarbij weet ik de pincode van de creditcard niet meer dus dat zorgt ook voor problemen... De Wifi verbinding is redelijk tot rampzalig maar dat geeft ook een gevoel van rust hoor, even geen contact kunnen zoeken... Maar dat was dan ook al het negatieve wat ik kan benoemen hoor!

Ook vannacht weer goed geslapen in het hotel en stevig ontbeten zodat ik niet zeeziek zou worden. WiFi in het hotel deed het niet meer en ik ben er inmiddels achter dat écht niemand Engels of Duits spreekt in het hotel, dus leg dan maar eens uit wat je bedoeld met WiFi en mobiel… Ik besloot wat eerder weg te gaan naar een koffie tent waar ze wel WiFi hebben om het thuisfront te laten weten dat het goed gaat. Om half tien startte mijn cursus en werd ik geintroceert met mijn medestudie genoten. 1 duitse jongen die vaart voor Sea Shepherd en een Frans gezin met een meisje met een ongeneselijke ziekte (make a wish maakte dit voor haar waar) Gezien ik gisteren al mee geweest was en ik veel heb staan ouwe hoeren met het personeel vroeg de kapitein of ik hen een beetje wegwijs wilde maken. Dat wilde ik wel. Wij mochten met een code woord (pilot6) ook in de stuurhut komen zodat we alles beter konden zien dan de andere toeristen en we kregen een boek mee met daarin alle rugvinnen van ieder afzonderlijk beest zodat we ze goed konden observeren. We kregen daarvoor ook nog drie kwartier theorie les, over iedere afzonderlijke soort. De orka’s zijn hier omdat ze hebben geleerd de tonijnen van de vissers te stelen. Eigenlijk is het heel erg dat hier nog wordt gevist op tonijn want het wordt doorverkocht aan Japan en die willen alleen maar de zwangere tonijn vrouwjes hebben want dat is lekkerder voor de Sushi. Daardoor worden de vrouwtjes vaak nog voor het eieren leggen gevangen waardoor de soort langzaam uitsterft. Het is voor de vissers een goed inkomen (een tonijn van 4 meter is 2.000 euro waard) maar de orka’s zijn ze vaak te slim af (luie donders) Omdat ik gisteren al was mee geweest en ik duidelijk had laten blijken dat de dolfijnen mij iets minder interesseerde dan de orka’s vroeg de kapitein of ik het achterschip in de gaten wilde houden voor orka’s. Uiteraard wilde ik dit.

Maar eerst gingen we voor de dolfijnen tocht. We zagen honderden tuimelaar dolfijnen waarvan er eentje net geboren was. De vouwen zaten nog in zijn lijfje en zijn rugvinnetje zat nog plat op zijn rug. Dit betekend dat ze nog maar net uit de baarmoeder zijn en dat ze nog even moeten uit stretchen. Super lief! De moeder bracht hem de hele tijd naar de oppervlakte om adem te halen, zoals moeder walvissen en dolfijnen dit de eerste dag doen.

Om 13:00 begon de orka tocht en kwamen we veel maanvissen en ‘gewone’ dolfijnen tegen. Die gewone dolfijnen zijn helaas niet meer zo gewoon want door overbevissing hongert de soort langzaam uit.
Iedereen stond op de boeg van het schip want een paar honderd meter verderop zwom een grote groep gestreepte dolfijnen. Hartstikke mooi, ik heb er van genoten. Ik stond in mijn eentje met die Duitse jongen achterop het schip door een verrekijker te turen naar orka’s. Net op het moment dat we zouden terug keren dook er vlak voor ons eentje op… En nog een, en nog een, en nog een… Een grote familie orka’s! Gezien het mijn taak was om er op te letten gaf ik een soort grote gil over de boot heen die wel goed aan kwam want als een soort kudde gnoe’s kwam de rest naar het achterschip. Gelukkig had ik een goede plek uitgezocht. De orka’s waren minder dichtbij dan gisteren maar wel weer heel mooi! Er waren nu meerdere whale watch boten op zee wat ik eerst jammer vond maar die boten hebben de plicht om elkaar in te seinen wanneer er orka’s gezien worden. Dus op het moment dat ze bij ons weg zwommen kregen we van een naastgelegen boot een bericht dat ze een kilometer verderop waren. We vaarden er snel naar toe. Ze waren aan het jagen in formatie. Mattriarch voorop, de rest er achteraan (en allemaal tegelijk boven water komen) eentje had een haai in haar bek, die ze op zijn rug had gekeerd. Op die manier beland de haai in coma (meteen, binnen een seconde) en kunnen de orka’s hem op eten zonder zelf gebeten te worden. Ook hebben we gezien hoe ze de tonijnen van de vissers stelen. Alleen het lijf, want in de kop zit een haak en dat ondervinden de orka’s via de echolocatie die ze er op af klikken. Er zijn heel wat studies gedaan, door bijv. Een tonijn aan de staart aan de haak te doen maar orka’s hebben het meteen door. Ook de moeder met het kalfje was er weer. In Tarifa springen en spelen de orka’s weinig omdat ze vooral aan jagen zijn maar nu was het toch zo dat er af en toe een staart en een sprong te zien waren. De mooise sprong heb ik gemist want ik was mijn camera aan het kloten. Opeens hoorde ik heel haard ooooeeeeehhh en aaaaaaahhhh, dus ik vroeg ‘what happened! What happened!’ en een van de mede passagiers gaf aan dat er een orka met zijn gehele lijf uit het water sprong. Shit, dat had ik gemist dus… Hopelijk herhalen ze dit nog even de komende dagen.

Morgen gaan we op zoek naar pilot whales. In het Nederlands zijn dit grienden. Ze heten Pilot Whales omdat er altijd 1 voorop zwemt (de piloot) en de rest zwemt er in formatie achteraan. Dit is de enige soort dolfijn die in gevecht kan gaan met de orka. Ze zijn zeven meter lang en laten hen het kaas niet van het brood eten. Morgen weer twee tochten en ik heb nog een tocht geboekt in een soort onderzeeër, zodat je kunt zien wat er onder water gebeurd. Ik weet nog niet wanneer ik dit ga doen.

Na de whale watch heb ik nog een drankje en een hapje gedaan in de stad en ben toen naar het hotel gegaan. Meteen daarna ben ik richting strand gegaan waar een leuk live bandje speelde. Ik merk wel dat ik het soms lastig vind om niemand te hebben om tegen aan te kletsen dus bedacht ik me dat het fijn zou zijn om het van me af te schrijven, zoals nu dus. Ik merk dat dit me goed doet. Ga nu een boekje lezen op het balkon en het zal weer niet laat worden want ik ben van alle indrukken weer behoorlijk afgepeigerd.

Foto’s staan uiteraard (straks) weer op facebook!